Tien vragen aan Marco van Maarschalkerweerd

Algemeen

DELFT – Marco van Maarschalkerwaard (42) is lid van het Delfts Pijprookgenootschap ‘James Upshall’ en mede-organisator van de Delftse Openlucht Pijprookkampioenschappen. Het Delftse pijprookseizoen is afgelopen woensdag begonnen.

1. Waarom wil je per se bij Biercafé Doerak en Tabaksspeciaalzaak Van Renssen gefotografeerd worden?
“Binnen twintig meter heb ik hier mijn favoriete hobby’s bij elkaar: pijproken en bier drinken.”

2. ‘James Upshall’ kan nieuwe leden gebruiken. Heb je een wervende boodschap?
“We zijn een gezellige vriendenclub geworden die elke derde woensdag van de maand samenkomt om te eten, te drinken, pijp te roken en goede gesprekken te voeren. Gewoon voor de lol gaan we naar pijprookwedstrijden in binnen- en buitenland. Er zitten heel verschillende mensen bij ons genootschap, dat is het leuke. De jongste is rond de 20, de oudste nu is 49. We zoeken mensen die van gezelligheid houden. Dat pijproken komt vanzelf en is niet eens verplicht. Eén van onze leden is zelfs met roken gestopt, omdat hij zijn smaak te hard nodig heeft voor het wijnproeven, dat is zijn vak. Niet dat een pijproker niets meer proeft, hij proeft anders.”

3. Wanneer rookte jij je eerste pijp?
“Op het WK Pijproken in Sint-Niklaas, in België, in 2002. Ik was erin geluisd door een vriend. ‘We hebben jou ook ingeschreven,’ zei hij vlak voor het begon. Mijn buurman was een Duitser aan wie ik nog snel wat tips kon ontfutselen. Je krijgt drie gram tabak, twee lucifers, een houten stamper en een nieuwe wedstrijdpijp. Vervolgens heb je vijf minuten om de pijp te stoppen en een minuut om ‘m aan te steken. Er zaten vijfhonderd man aan lange tafels. Binnen een minuut steeg er een gigantische wolk op boven onze hoofden. Vijfenveertig minuten hield ik de brand erin. Niet slecht voor mijn eerste pijp. Mijn persoonlijk record ligt inmiddels op 59.54. Maar die eerste pijp, ik vónd ‘m lekker! Ik was meteen verkocht.”

4. Wat is de grote uitdaging in zo’n wedstrijd?
“De pijp brandend krijgen met twee lucifers. Bij het EK in Kopenhagen mislukte dat bij één van onze leden. Dat valt erg op, want dan moet je een kaart de lucht in steken en komt er een commissaris op je af. Het was een glorieus moment. Hij ging met de troostprijs naar huis: vijf kilo lucifers en een halve grote zalm.”

5. Zijn er ook vrouwen lid van jullie genootschap?
“Jazeker, één.”

6. Op zaterdag 16 oktober is er een meet & greet met de beroemde Deense pijpenmaker Poul Winslow bij Tabaksspeciaalzaak Van Renssen op het Vrouwjuttenland. Wat zou je hem willen vragen?
“Ik ga er gewoon heen om te horen of hij een leuk verhaal heeft. De pijp die ik op de foto rook, is door hem gemaakt. Eén van mijn favoriete pijpen.”

7. Wat zou je doen als je burgemeester van Delft was?
“Dan zou ik ons genootschap onmiddellijk ontheffing verlenen van het rookverbod in openbare ruimtes. Dat rookverbod vind ik natuurlijk verschrikkelijk. Nu zitten we op een geheime, schitterende plaats te roken op onze genootschapsavonden. Ik zou uit de illegaliteit willen treden. Klinkt goed, hè?”

8. Er hangt een sfeer van bedachtzaamheid om de pijproker. Klopt dat?
“Ik zou eerder zeggen: van rust en ontspanning. Alles glijdt van je af als je een pijp rookt. Een heerlijk rustmoment en een heerlijke smaaksensatie gaan samen.”

9. Ik zie zelden pijprokers op een terras. Kan ik daaruit afleiden, dat ze het liefst in de beslotenheid van eigen huis roken?
“Er zijn er ook niet zo veel. Ik weet niet hoeveel er in Nederland rondlopen, maar er zullen er zo’n tweehonderd bij een genootschap zijn aangesloten. Mij zie je wel met een pijp op een terras, maar ik geef toe: je gaat er bewust voor zitten om er echt van te genieten. Ik zal nooit pijprokend door de stad lopen.”

10. De helft van het pijprookgenot lijkt me het ritueel. Hoe zou je het gemis daarvan compenseren als je vandaag je laatste pijp hebt gerookt?
“Oei! Ik rook gemiddeld één pijp per dag. Met zorg kies ik de tabak en kies ik de pijp uit mijn verzameling van zestig pijpen die daarbij past. Welke tabak ik kies, hangt af van de situatie. Latakia bijvoorbeeld - zwaar en scherp - is voor een lekkere, stormachtige winteravond. Zoete, milde Virginia past bij een lichtere gelegenheid. Het zal lastig worden zonder pijp. Hoe ik me vroeger dan ontspande? Ik heb werkelijk geen idee.” (BS)
(Voor inlichtingen over ‘James Upshall’: mailto:marcobvm@planet.nl en www.pijprokers.nl)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12