Wiesje Gort-Droog... zondag 21 december

Ik neem aan dat u daar af en toe ook wel 's last van hebt. Dat je ten prooi bent aan een vlaag van ongekende meligheid. Dat je om werkelijk alles kunt lachen, hoe ontzettend flauw of zelfs intens niet leuk het ook is. Laat ik nou, uitgerekend op het moment dat ik deze letters op papier probeer te zetten, worden overvallen door zo'n aanval van moemakende meligheid.

Ja, u boft niet, het is zonde dat ik het moet zeggen. Maar u bent gewaarschuwd, dat maakt het minder erg. Daar gaan we dan. Lees ik dat er grote paniek is ontstaan in een bankgebouw. Daar kwamen een paar stevige mannen met bivakmutsen op naar binnen en die zeiden tegen de receptioniste dat ze het koud hadden, maar dat ze ook de leiding kwamen omleggen. Ook tamelijk belachelijk was dat bericht dat er, ergens in Brabant, een groot en ambitieus bouwproject met onmiddellijke ingang is stilgelegd. De reden: een milieufanaat, die toevallig niks anders te doen had, trof op de bouwplaats de zwaar beschermde, want bijna uitgestorven koffiepad aan. Dat beschermen van die dieren, het is allemaal best leuk en aardig, maar soms schiet het z'n doel ook voorbij. Zoals in Lapland. Daar zijn ze zó zuinig op die rendieren geweest dat er nu veel te veel zijn. Ze staan daar met die sleeën om de haverklap in de file. Ze hebben het daar dan ook over remdieren. Wat bijna net zo erg is, is dat als een lopend vuurtje door de stad gaat dat er zó weinig liefhebbers voor de Vrijwillige Brandweer zijn, dat men overweegt een Onvrijwillige Brandweer in te stellen. Waar ik weer wèl om moest lachen is om die zweverige therapeut van een kliniek waar ze veel te dikke mensen helpen zwaar af te vallen. Die had over één van zijn patiënten gezegd dat diens bierbuik tussen de oren zit. Ik weet niet hoe dat komt, maar ik zie dat dan ook gelijk voor me. Maar ik heb me ook geërgerd, zo melig was ik nou ook weer niet. De tijden zijn al zo moeilijk, met die kredietcirsis en zo, en dan gaan die Waterschappen, waar al bijna niemand op wilde stemmen, nog even gauw hun belastingen verhogen. Omdat ze, zo schijnt het, in hun onmetelijke wijsheid een hele zwik nieuwe en peperdure kraanwagens hebben aangeschaft. Over wagens gesproken: de Vereniging van Vrachtwagenchauffeurs blijkt verrassend veel aanhangers te hebben. Als ik in zo'n bui ben, ga ik ook alles ter discussie stellen. Zo zeggen mensen vaak dat je niet steeds opnieuw het wiel moet uitvinden. Nou, ik vind dat behoorlijk betrekkelijk. Stel je voor dat ze dat hadden gezegd toen er één wiel was uitgevonden. Hadden we nou allemaal in van die gammele, wiebelige, éénwielige auto'tjes gereden…

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl