Hemd van het lijf Joost Konings

Algemeen

Joost Konings is voorzitter van de Stichting Kunstdoelen Delft en één van de initiatiefnemers van Kunstencentrum Kadmium. Daarnaast hanteert de 49-jarige Delftenaar ook zelf vaak het penseel of zijn airbrush-apparaat.

1. Waarom wilde je per se bij Kadmium aan de Koornmarkt 48 worden gefotografeerd?
“Omdat dit een ontzettend mooie nieuwe kunstplek in Delft aan het worden is. Het is een nieuwe inspirerende kunstplek voor de stad.”

2. Wat gebeurt hier dan zoal?
“In Kadmium worden bijzondere tentoonstellingen gehouden, er worden schilderworkshops gegeven en we hebben hier een kunstenaarssociëteit die elke laatste woensdag van de maand bij elkaar komt. We willen niet alleen kunst in de breedste vorm laten zien, maar we willen bijvoorbeeld ook muziek laten horen en kleine theaterstukken doen, daarom werken we ook samen met Theater de Veste. Verder zijn we een leerwerkbedrijf waar mensen werkervaring op kunnen doen. Er is een hele club van mensen bij Kadmium betrokken, maar er mogen er altijd meer bijkomen.”

3. Vanaf dit weekend tot en met zondag 11 juli is in Kadmium 'een grensverleggende expositie’ met de naam Her-Komst te zien. Wat kunnen de bezoekers hier aantreffen?
“We hebben deze tentoonstelling bedacht in het kader van de Dag van de Architectuur, die dit weekend wordt gehouden. We hebben daarom gezocht naar ontwerpers en kunstenaars die een link hebben met het thema architectuur en hergebruik. We laten daarnaast een stukje van de geschiedenis van dit pand zien. Meer informatie over de verschillende exposities en de deelnemende kunstenaars is te vinden op onze website www.kadmium.nl.”

4. Je was voorheen actief in Bacinol, ben je nu ook verhuisd naar Bacinol 2?
“Ja, ik heb m’n atelier daar en ik geef er cursussen airbrush en bodypaint. Verder help ik met Jong Bacinol jonge VMBO-leerlingen bij het maken van hun portfolio, voor als ze bijvoorbeeld naar het Grafisch Lyceum willen. We hebben daar net een tentoonstelling van gehad. Veel docenten waren behoorlijk onder de indruk van het kunnen van hun leerlingen.”

5. Hoe kunstzinnig zijn Delftenaren?
“Volgens mij worden ze steeds kunstzinniger. Ik zie heel veel verschillende kunstactiviteiten in de stad waar steeds grotere groepen Delftenaren aan meedoen. Daarbij denk ik aan evenementen als de Levende Etalagedag, het Nyama Festival en de Delftse Atelierroute. Ik denk dat Delft goed bezig is op het gebied van kunst. We zijn niet voor niets uitgeroepen tot Kunststad van het Jaar 2010.”

6. Als ik Burgemeester van Delft was, dan...
“... zou ik in elk geval zorgen dat mensen weer normaal de stad in kunnen. Ik hoor verhalen van mensen die naar Delft wilden komen en die hopeloos weer naar huis gingen, omdat ze de stad niet inkwamen. Ze zijn overal tegelijk aan het werk. Het is echt een ramp. Maar goed, de Burgemeester zal daar erg weinig aan kunnen doen.”

7. Je houdt je als kunstenaar veel met bodypaint bezig. Vind je het niet jammer dat zulke kunst na één douchebeurt weer is verdwenen?
“Dat heeft juist iets leuks, vind ik. Het tijdelijke karakter zorgt ervoor dat mensen het leuk vinden om te doen. Ik ben uitgenodigd om staks in Noordwijk een paar modellen te bodypainten, die lopen daar daarna drie dagen rond als een wandelend kunstwerk. Dat vind ik leuker dan een atelier.”

8. Hoe kwam je er eigenlijk ooit op om te gaan bodypainten?
“Ik werkte vroeger op een school als tekendocent en CKV-coördinator. Leerlingen vroegen toen eens: Waarom gaan we niet een keer bodypainten? Meisjes hadden tijdens die les oude bikini’s aangetrokken en wilden van top tot teen worden beschilderd. Daarna kwam het Grotius College met een zelfde soort verzoek, daarna de Vrije Academie en op een gegeven moment doe je het heel veel. Dan komen er particulieren, of mensen die een workshop bodypainten willen organiseren. Ik word ook regelmatig benaderd door vrouwen met borstkanker, die zich voor een operatie willen laten beschilderen als een soort van afscheid. De één maakt daar echt een feest van, de ander zit ondertussen te schelden op haar ziekte. Ik word, vanwege mond-tot-mond-reclame en omdat ik nu een heel groot klantenbestand heb, steeds meer gevraagd om te bodypainten.”

9. Is het moeilijk om, zoals jij, van kunst te leven?
“Ik begin langzamerhand schilderijen te verkopen. Kunstenaars zijn ondernemers, het is gewoon een beroep. Ik maak eigen schilderijen, maar ik vind ook het helemáál niet erg om met buurtbewoners te mozaïeken of om met scholieren te schilderen.”

10. Hoe onderscheid jij je van al die duizenden andere kunstenaars?
“Ik denk dat heel veel kunstenaars hun best doen om mooie dingen te maken. De één is daar succesvoller in dan de ander. Ik vind het niet erg om opdrachten aan te nemen die misschien niet helemaal in m’n eigen stijl liggen. Je moet als kunstenaar een netwerk hebben, en soms zet ik ook advertenties. Ik ben er daarnaast van overtuigd dat wat je doet, dat je dat goed moet doen. Als ik zelf tevreden ben over een werk, dan zijn de mensen die het kopen dat ook.” (JN)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12