Zijkant...

Algemeen

Ja hoor, ik had het wel gedacht. De eerste bekeuring in de Delftse Hout is uitgedeeld. Op die strandstrook. Daar lag afgelopen week een man. Poedelnaakt. Ging mooi op de bon. De dienstdoende hondstrouwe ambtenaar was niet te vermurwen. U weet wel: zo'n type van voor het uitdelen van bekeuringen kan je me de hele dag wakker maken. Niks mee te maken, zei hij. Tussen 1 april en 1 oktober geen honden hier. Met de staart tussen de benen droop de man af, hij had namelijk net even gepoedeld.

'Krijg toch allemaal de klere', schijnt hij zachtjes geneuried te hebben. Overigens ben ik zelf helemaal niet van dat naakte gerecreëer. Ik vind het, in het algemeen, geen gezicht. En ikzelf zou het helemáál nooit doen. Daar wil ik niemand mee beschadigen. Bij mij is het al jaren vel over been. En ook over het andere been, dat scheelt dan wel weer. Maar er zijn zat mensen die dat geen ene ruk kan schelen. Die gaan gewoon liggen in hun blootje. Of het nou pijn aan je ogen doet of niet. Die doen er ook alles aan om af te vallen en er op hun manier strak uit te zien. Nou, dat weet ik wel: afvallen is een heidens karwei, voor de meeste mensen. Je moet er echt in geloven. Dan heb je de meeste kans op succes. Want onderzoek heeft uitgewezen dat onder gelovigen de meeste afvalligen voorkomen. 

Nee, dan dat gedoe met die vulkaan in IJsland die half Europa in de as legde. Vliegtuigen hadden noodgedwongen geen last van opstijgingen. Passagiers wèl. Die noemden de Vertrekhal alras een Verrekhal. Wat kunnen de mensen dan toch associaal reageren, hè? Terwijl het mij juist hartstikke tof lijkt als je tegen je baas kunt zeggen dat je, helaas, nog zeker twee weken langer op Bali moet blijven. Dat je daar overnacht uit overmacht. Weet u overigens hoe ze in IJsland nu een schoonmaakster noemen? Inderdaad, Assepoetster. 

Maar goed, ik begin er nog maar een keer over: het mag dan nog wel een beetje frisjes zijn, het is wèl lente. En dan barsten ook de buurt- en wijkfeesten weer los. Bij ons in de flat ook. En wat ik helemaal leuk vind, is dat ze ook aan de kinderen denken. Voor het eerst organiseren ze bij ons nu een aparte Barbiecue. De kinderen mogen hun pop meenemen. 

Overigens heb ik van de week nog behoorlijk ruzie gehad, het is zonde dat ik het zeg. Ik was broodschappen doen, bij de bakker. Stond rustig op m'n beurt te wachten, want op mijn leeftijd heb je geen haast meer. Ben ik, volgens mij, aan de beurt. Gilt er ineens zo'n ander oud wijffie: Nee, ik ben eerst. Ik was totaal verbouwereerd. Maar ik zei nog wèl: Nee, ik was eerder. En toen dacht ik: Ach, kan mij het eigenlijk schelen. Toen ik weer thuis was, en gekalmeerd, moest ik het toegeven: als iemand eerst is, kan ik nooit eerder zijn. Zo zie je maar: ongelijk zit in een klein hoekje.

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12