Wat ik zeggen wil 28 maart

Le Comteprijs (1)
Deflatmetdielettersaanhetdirkcosterpleininderdaadeenbeterebenamingisernietergjammervoordedichtermaarzijntekstenzijnnietleesbaarafentoeneemjeineenseenwoordwaarsomstweeachterelkaarwaterstaatwelkezinnendatkunjenietlezenjekuntnietzienwaareenzinbegintwelkeletterswoordenvormenwelkewoordenbijelkaarhorenwatdeboodschapvandezinnenendusdetekstiserstaangeenkommasenpuntenintussendewoordenstaatgeenspatieeenleegvakjekortomeengrotemisserverderweetiederdatjewittelettersopeengeleondergrondnietgoedkuntlezenendiestaanerooknogeenseenpaarkeeropdezeletterbreiverdientgeenprijsgeenbeloninghetistegekvoorwoordenletterlijk. Kunt u makkelijk lezen wat hierboven staat? Nee? Ik ook niet meer. Dan hieronder nog maar eens. De flat met die letters aan het Dirk Costerplein. Inderdaad een betere benaming is er niet. Erg jammer voor de dichter, maar zijn teksten zijn niet leesbaar. Af en toe neem je ineens een woord waar, soms twee achter elkaar. Wat er staat, welke zinnen, dat kun je niet lezen. Je kunt niet zien waar een zin begint, welke letters woorden vormen, welke woorden bij elkaar horen, wat de boodschap van de zinnen en dus de tekst is. Er staan geen komma's en punten in. Tussen de woorden staat geen spatie (een leeg vakje). Kortom: een grote misser. Verder weet ieder dat je witte letters op een gele ondergrond niet goed kunt lezen. En die staan er ook nog eens een paar keer op. Deze letterbrei verdient geen prijs, geen beloning. Het is te gek voor woorden. Letterlijk.

Martin Schrijvershof, Delft 


Le Comteprijs (2)
Dat Woonbron met het Dirk Costerplein is genomineerd voor de Le Comteprijs is mooi. Het is eigentijdse aandacht voor cultureel erfgoed uit Delft. Dat de teksten van Coster slechts met heel veel moeite echt te lezen zijn is daarbij dan een bezwaarlijk detail. Maar daar gaat het niet om, het geheel is visueel apart. Ik zou overigens ook willen dat er een ‘erfgoedflater van het jaar’ wordt uitgereikt. Die zou dan mogen gaan naar Ipse en de Gemeente Delft voor het (toestaan van) sloop van de Zonnehof, een architectonisch bijzonder gebouw dat meer dan goed paste in dezelfde wijk waar het Dirk Costerplein zich bevindt en bovendien op een steenworp afstand daarvan. Dat gebouw is al gesloopt, zelfs nog voordat de termijnen van bezwaar daartegen waren verlopen. Creating history? Crazy!

T.F. de Graaf, Delft



Adverteren werkt
Adverteren in Delft op Zondag werkt goed! Ik had afgelopen zondag een oproep geplaatst over onze vermiste kat Joris. De adverentie viel goed op, dus ik kreeg diverse tips en reacties. Gistermiddag kreeg ik de gouden tip. Toen ik ging zoeken op de plek waar die vrouw hem had zien lopen, bleek hij onder struiken te zitten. Hij miauwde toen ik zijn naam riep. Kon eerst niets zien en klonk niet als Joris, maar hij kwam uiteindelijk te voorschijn toen ik met zijn favoriete brokjes schudde. Kon niet geloven dat het onze Joris was! Na twee weken spoorloos nu weer thuis dus. Hij was mager en vies, maar gezond verder. Hij is heel blij en wij ook. Fantastisch dat er zo veel kattenliefhebbers in Delft wonen en opletten. Ik had niet durven denken dat adverteren zo goed werkt. De vrouw die met de gouden tip belde, krijgt vandaag van ons een grote bos bloemen bezorgd!

Patricia de Jong, Delft


Taxistandplaats (1)
Tenenkrommend wil ik reageren op de reactie Jan de Vette in de Delft op Zondag van 21 maart, waarin hij de Delftse taxichauffeurs afschildert als een stel asociale lui en onfatsoenlijke verkeersdeelnemers. Vette pech, ik weet wie ’t zegt! Want tot voor kort zat ik zelf ook nog in de Gemeenteraad. De Vette is dus geen onbekende voor mij. Wat hij wellicht niet weet is dat ik zelf ook al enige tijd op de taxi rijd en ik beide werelden van dichtbij ken. Ik vind het allesbehalve chique dat deze meneer zich zo laatdunkend uitlaat over mijn collega’s en daarmee een verkeerd beeld schetst van het beroep van taxichauffeur. In mijn periode als Raadslid heb ik recent nog vragen gesteld en de hedendaagse ervaringen voorgelegd aan het College over de nieuwe taxistandplaats, omdat mijn collega’s zich totaal niet gehoord voelden bij hogerhand. De ervaring leert dat er vanuit hogere functies veelal denigrerend naar het taxiberoep wordt gekeken. Zo van: ‘Had je maar een vak moeten leren’ of ‘als je hersens had gehad, dan deed je dit werk niet’. Het trieste van de reactie van De Vette is, dat hij dit vooroordeel met zijn uitlatingen nog eens stevig bekrachtigt. In dit geval zegt het veel over hem en zijn kijk op de mensheid. Zowel in de politiek als in de taxiwereld geldt nu eenmaal: Het één kan toch niet zonder het ander. Taxichauffeurs zijn evengoed mensen, die hun beroep uitoefenen en hun mannetje moeten staan als ze in situaties terechtkomen waar zelfs ‘Jan-met-de-brevet’ zich geen raad mee weet. Taxichauffeurs zijn mensen van de straat en met een beetje zoeken vind je ze misschien ook nog terug in de Gemeenteraad. Heus, er zijn genoeg taxichauffeurs die niet professioneel te werk gaan; er zitten altijd rotte appels tussen. Maar waar is dat tegenwoordig niet het geval? Het geeft iemand nog niet het recht om dan maar de hele goegemeente over één kam te scheren. Neemt u gerust van mij aan dat beroepschauffeurs - die zich dagelijks door onze stad heen moeten klunen – met pijn in het hart erop moeten toezien hoe hun mooie Delft aan het veranderen is in één grote puinbak. In tegenstelling tot sommige politici loopt een taxichauffeur niet weg voor zijn/haar verantwoordelijkheid en ik weet zeker dat de Delftse taxichauffeurs onze schitterende stad een warmer hart zullen toedragen dan menig Delftse politicus.

Bianca van der Werf, Delft


Taxistandplaats (2)
Met grote verbijstering heb ik de ingezonden brief van Jan de Vette zitten lezen.
Deze mijnheer vindt het nodig om taxichauffeurs in zijn algemeenheid als asociaal, slecht geschoold en zich boven de mensheid verheven voelende mensen te betitelen. Alsof wij een laag bij de grond-volkje zijn die taxichauffeur worden, omdat ze werkelijk niets anders kunnen. Het is toch triest dat er mensen zijn die zo bekrompen denken terwijl ze zelf niet in staat zijn mensen in hun waarde te laten, ongeacht welk beroep ze uitoefenen? Ik ben er dan ook van overtuigd dat uw stukje in deze rubriek meer zegt over uw sociale ‘vaardigheden’ dan over de mijne. Ook wij zijn maar gewoon mensen, mijnheer De Vette. En ik heb van mijn ouders geleerd dat je mensen te allen tijde in hun waarde moet laten. U zou op zijn minst over die kwaliteiten moeten beschikken in uw functie als wijkbeheerder. Ik ken over het algemeen maar weinig chauffeurs die per definitie asociaal, dom of arrogant zijn. Uiteraard; er zijn erbij die de regels aan hun laars lappen, maar dat wil niet zeggen dat u ons over één kam mag scheren. U begrijpt toch zeker ook wel dat de meeste chauffeurs er staan omdat ze een boterham moeten verdienen? U en de gemeente zouden eens de moeite moeten nemen om een goed gesprek aan te gaan met een goed taxibedrijf en te luisteren naar de argumenten die ze hebben. Oplossingen liggen wel degelijk voor de hand en het is geen kwestie van ruimtegebrek, een beetje creatief nadenken is ook een vak. De meeste taxichauffeurs van ons bedrijf vinden het ook niet fijn om dwars door de wijk te moeten rijden en ze kiezen nu voor een andere standplaats. Wij hebben er alle begrip voor dat ook de buurtbewoners er niet blij mee zijn, het is dan ook op zijn minst opmerkelijk dat we in deze bij de Gemeente niet gehoord worden en dat ze weigeren een gepaste oplossing te bieden. Verder wil ik u er op wijzen dat de meeste goede taxibedrijven hun auto’s voorzien van een mooi taxiboord met daarop een naam en telefoonnummer van het bedrijf en ik wil u dan ook van harte uitnodigen om misdragingen bij de desbetreffende bedrijven te melden.

A Meijer, Delft



Taxistandplaats (3)
De taxistandplaats hoeft helemaal niet groter of verplaatst te worden.Op dit moment staan er van die Hollands Spoor-chauffeurs die vaak de weg niet weten, omrijden, bedreigen, vaste prijzen proberen af te spreken en de Nederlandse taal niet beheersen. Als de Gemeente Delft in samenwerking met de Politie en Inspectie deze figuren hard zou aanpakken en bij een overtreding hun vergunning afpakken, dan is er ruimte genoeg. Als ik een taxi neem op de standplaats, dan bepaal ik zelf welke ik neem en ik ga niet in op één van de figuren die zegt dat ik bij de eerste taxi in moet stappen. Als je uit de trein komt, weet je niet waar je een taxi kunt pakken. Dat staat niet aangegeven en als je gaat zoeken, dan staan er eerst duizend fietsen voor en het taxibord staat ergens achterin. De chauffeurs klagen dat ze door een woonwijk moeten rijden. Waarom kunnen ze niet over het busplatform? Daar zijn de bewoners van deze wijk toch gelukkiger mee dan de huidige situatie, lijkt me. De Gemeente Delft wil zich voordoen als toeristenstad, maar toeristen hebben als ze aankomen vaak als eerste te maken met een taxi. In deze situatie weer je deze mensen alleen maar voor een volgend bezoek aan Delft.

G. Bruins, Delft



Gondelaffaire (1)
Beste Martin Stoelinga, ik wil je van harte feliciteren met deze voor jou prachtige en mijns inziens rechtvaardige uitspraak. Hoewel wij in politiek opzicht tegenstanders zijn èn zeer uiteenlopende politieke menigen hebben (ik zeer links georiënteerd en jij min of meer rechts) vind ik dat je in de loop der jaren door 'de Delftse politiek' slecht behandeld bent. En nog steeds kan ik niet begrijpen dat men een politicus de mond heeft willen snoeren. Wij mogen immers verwachten dat politici oprecht zijn naar de kiezers. Alle kiezers, en niet alleen hun eigen straatje ten onrechte schoon te willen vegen?! Of ben ik nu te naïef? Hoewel de handelingen van de tegenpartij (met name Baljé) dubieus genoemd mochten worden, schaarden de Deltse Gemeenteraad en het College van B en W zich achter hem en ze ondersteunden hem zelfs financieel (ook mijn eigen PvdA), wat ik verwijtbaar vond en vind. Tevens vroeg en vraag ik mij nog steeds af of dat zo maar kon (kan); zijn daar eigenlijk wettelijke regels voor? Waarschijnlijk wilden zij (B en W en de Gemeenteraad) niet als ‘matennaaiers’ optreden. Eerlijkheid dient toch (ook in de politiek) het eerste en enige uitgangspunt te zijn met respect voor elk mens! Of is dat weer een naïeve gedachte? De kiezers zijn toch niet dom en zij tellen toch niet alleen mee tegen verkiezingstijd? Soms zou je dat wel gaan denken, helaas. Het optreden van vele Gemeenteraadsleden heeft ervoor gezorgd dat de laatste verkiezingsuitslag zo is uitgevallen, met voor vele partijen een gevoelige tik. Ik hoop dan ook oprecht dat het nieuwe College en de Gemeenteraad er zijn voor de belangen van de gehele Delftse burgerij.

Anton W. Brouwer, Delft



Gondelaffaire (2)
Delft is al jaren in de ban van een affaire die de stad en de politiek geen goed doen. Politiek Delft kan hier naar mijn mening niets dan lering uit trekken. Er zijn te veel fouten gemaakt om tot de orde van de dag over te gaan. Het struisvogelgedrag dat veel politici in de afgelopen jaren hebben laten zien, heeft bij mij keer op keer vraagtekens opgeroepen. De erkenning dat er zaken fout waren gegaan, kwam niet uit de mond van veel politici. Nee, men wees steeds naar de ander als schuldige. Als de Gemeenteraad vanaf het begin het oordeel over had gelaten aan de Rechter, dan was de zaak anders gelopen. Met de openlijke veroordelingen naar Stoelinga heeft de Gemeenteraad een tweedeling in Delft veroorzaakt. Delft raakte verdeeld in een kamp Baljé en een kamp Stoelinga. Men gooide olie op het vuur in plaats van het vuur te laten doven. Vooral de PvdA en GroenLinks zouden eens eerlijk bij zichzelf te raden moeten gaan of hun rol in het begin van de affaire niet tot escalatie heeft geleid. De affaire verzandde in politieke spelletjes en helaas is dit tot de dag van vandaag nog steeds zo. De opmerkelijke rol die het Presidium heeft gespeeld kan en mag niet onbesproken blijven. Het keer op keer bestraffen van Stoelinga komt in een vreemd daglicht te staan na de gerechtelijke uitspraak. De zogenaamde gedragscode voor Raadsleden is onhoudbaar geworden na deze uitspraak. Het heeft er alle schijn van dat een meerderheid een minderheid monddood wilde maken, maar vergat dat je de problemen daarmee verergert. Delft heeft recht op uitleg over de rol die het Presidium heeft gespeeld. De Gondelaffaire kent enkel verliezers en geen winnaars. Het privéleven van alle betrokkenen heeft te veel en te hard geleden om nog van winnaars en verliezers te kunnen spreken. De mooie stad Delft heeft een stadsbestuur nodig dat een frisse start kan maken. Samen zullen we verder moeten bouwen aan Delft, maar daarvoor zullen we elkaar eerst weer in de ogen moeten kunnen kijken.

J.M.T. van der Linden, Delft

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl