Hemd van het lijf - Tien vragen aan Marjolijn Weeda

Editie: Week 43, Jaargang 20 |

Marjolijn Weeda (32) maakt wel heel bijzondere knuffels. Het ontwerp van een deel ervan is gebaseerd op tekeningen van kinderen.

1. Waarom wilde je hier, in het voormalig gebouw van Elektrotechniek, worden gefotografeerd?
“Omdat dit mijn atelier is, de plek waar ik mijn knuffels en mobielen maak. Ik heb hier mijn spullen liggen, al neem ik ook weleens wat werk mee naar huis. Het is een prettige plek op een fijne locatie. Daarnaast heb ik aan de TU industrieel ontwerp gestudeerd.”

2. Hoe ben je begonnen met het maken van knuffels?
“Eigenlijk is het gewoon zo gelopen. Vrienden van me en mijn zusje kregen kinderen en ik heb daarvoor knuffels gemaakt. Tijdens mijn studententijd maakte ik al mijn eigen kleding en ik had veel verschillende stofjes. Zo ben ik knuffels gaan maken. Ik ben bij industrieel ontwerpen opgeleid tot iemand die dingen maakt en dit paste daar mooi binnen. Naast dat ik knuffels maak, ben ik ook nog beeldhouwer en geef ik een vormstudievak in het eerste jaar van industrieel ontwerpen bij de TU Delft.”

3. Hoe ben je op het idee gekomen om je knuffels te baseren op tekeningen van kinderen?
“Ik maakte natuurlijk al knuffels, maar was nog niet zo bedreven in de marketingkant. De mensen voor wie ik de knuffels maak, moeten echt tegen me aanlopen. Daarom heb ik me op creatieve markten aangemeld, maar daar merkte ik dat ondernemers die het publiek het langst aan hun kraam wisten te binden, het meest succesvol waren. Toen heb ik een ontwerpwedstrijd bedacht: kinderen konden een ontwerp voor hun knuffel maken en de beste ontwerper kreeg de eigen knuffel. Zo bond ik meer mensen aan mijn kraam.”

4. Hoe gaat het bestellen van een knuffel bij jou in zijn werk?
“Vaak bellen mensen eerst even en leg ik uit hoe ik te werk ga. Vaak mailen ze een foto van de schets, maar ik heb het liefst de originele tekening, want daar zie je toch meer details op. Vervolgens ga ik op zoek naar geschikte stoffen, waarmee ik de kleur probeer te benaderen en maak ik de onderdelen die aan het lijf bevestigd moeten worden. Vervolgens naai ik de onderdelen aan elkaar.”

5. Kun je veel van je eigen creativiteit kwijt in je knuffels?
“Zeker weten. Je krijgt een tekening aangeleverd en moet zelf maar bepalen hoe je het zo gelijkend mogelijk en knuffelbaar maakt. Kinderen moeten er wel mee kunnen spelen, dus kom je al snel uit op een 3D-ontwerp. Uiteindelijk zullen de knuffels er, als je aan tien verschillende kunstenaars de opdracht voor geeft, allemaal compleet verschillend uit komen te zien.”

6. Zijn er ook weleens tekeningen waar je absoluut niets mee kan?
“Die zijn er eigenlijk zelden. Als je er maar geconcentreerd genoeg naar kijkt, kun je er altijd wel iets uithalen waarop je kunt verder bouwen. Het is altijd een uitdaging om er wat moois uit te maken en dat lukt uiteindelijk ook altijd.”

7. Als ik burgemeester van Delft was, dan…
“… zou ik me sterk maken om de creativiteit van kinderen te stimuleren want dat is belangrijk in hun ontwikkeling. Juist in die fase kunnen leerlingen hun fantasie de vrije loop laten. Tijdens mijn lessen op de TU merk je dat het voor studenten lastig is om los te komen van de meest voor de hand liggende oplossingen; dat is voor de toekomst belangrijk. Ik wil hieraan mijn eigen steentje bijdragen en daarom volg ik nu een deeltijdopleiding PABO.”

8. Wat is de leukste knuffel die je tot nu toe gemaakt hebt?
“Dat vind ik heel lastig; er komen zoveel leuke tekeningen binnen. Ik denk dat de rover van Elliot uit Phoenix het leukste was. Hij had een witte knuffel met blauwe randjes getekend en dat was ook echt zijn bedoeling. Daarover moest ik lang nadenken en uiteindelijk is het een leuk eindresultaat geworden. Daarom is het belangrijk om goed met de kinderen te overleggen wat ze allemaal bedoelen met hun tekeningen.”

9. Krijg je veel opdrachten binnen?
“Ze komen nu mondjesmaat binnen. Ik ben aangesloten bij Markita.nl, dat het marketinggedeelte van me overneemt. Op http://runningchicken.markita.nl/ kunnen mensen mijn webshop bezoeken. Daar verkoop ik knuffels die niet op tekeningen gebaseerd zijn voor zo’n dertig euro. De knuffels die ik baseer op tekeningen kosten zo’n vijfenvijftig euro. Dat is best veel, zeker als je niet precies weet wat je ervoor krijgt. Maar uiteindelijk zijn de knuffels uniek en blijkt in de praktijk dat succes gegarandeerd is.”

10. Krijg je ook weleens feedback op je knuffels?
“Ja, vaak zelfs. Ze blijken over het algemeen een schot in de roos. Het mooiste verhaal is dat van een autistisch jongetje. Hij wilde iets van zichzelf en zijn ouders lieten mij een knuffel maken. Dit was zo’n succes dat de knuffel overal mee naartoe moest. Na zulke verhalen weet je waar je het allemaal voor doet.” (Adw)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl