'Er weer eens lekker op uit met de motor'
DELFT - Deze week maakte Hans Gielesen, bijna een kwart eeuw het gezicht van dierenspeciaalzaak Het Westen aan de Buitenwatersloot, zijn laatste uurtjes vol. Zijn 'kindje' heeft in Anje en Noor twee nieuwe, zeer enthousiaste eigenaren, dus Hans kan een ander Sukses-verhaal gaan schrijven.
Door Ruud Stift
"Of er nog tranen zijn geplengd? Nee, ik had mijn traanbuisjes al leeg gejankt toen ik de huur ging opzeggen en de aankondiging voor mijn klanten moest maken. Dat hakte er wel even in, want toen kwam het besef pas."
Oorspronkelijk zou Hans per 20 oktober met zijn zaak stoppen om de boel in anderhalve week nog mooi af te ronden. Ineens kwamen de vriendinnen Anje de Boer en Noor Veenhoven, beiden werkzaam op de kinderboerderij, op de proppen om Het Westen een doorstart te bezorgen.
"Na het akkoord van de verhuurder kwamen de meiden vanaf de tweede week van oktober als een soort van stagiaires meelopen. Learning on the job, dat werkt toch het beste. Gewoon meteen actief aanpakken."
Schipluidenaar Gielesen wil het iets rustiger aan doen, vaker met zijn twee dochters van 8 en 12 jaar op pad. "En er weer eens lekker op uit met de motor. Mijn Honda 1000cc staat al een tijdje te verstoffen in de schuur. Maar ik ga zeker niet met mijn duimen draaien. Mijn online handel in vogelvoer en aanverwanten, het zelf gefabriceerde topproduct 'Sukses', vormt nu de hoofdmoot. Ik lever aan klanten over de hele wereld. In de loop der jaren, vele wedstrijdtitels rijker, hebben mijn stiefvader Jaap de Blij en ik natuurlijk wel een naam opgebouwd in de wereld van siervogels. Behalve goud op een WK heb ik verder alle prijzen binnen gesleept met mijn kleurkanaries. Mijn voer heet niet voor niets Sukses, haha. Om toch nog een beetje onder de mensen te zijn, ben ik part-time (8 uur per week) werkzaam als medewerker transport & logistiek bij het Reinier de Graaf Ziekenhuis."
Handbal
"Eindelijk de zaterdagen niet meer werken, heerlijk! Dan ben ik in functie als coach van mijn handballende dochter Isis. Vanaf mijn 16e was ik altijd op de zaterdag in de weer, toen nog als hulpje van mijn vader. Eigenlijk liep ik al vanaf mijn 8e een beetje mee te rommelen in de winkel. Oorspronkelijk wilde ik op een booreiland werken, maar ik was niet iemand van de studieboeken. Na de LTS liet ik eerst als monteur mijn handen wapperen, bij een importeur van vrachtwagens van Volvo in Den Haag. Omdat mijn vader vaak als keurmeester bij wedstrijden op moest draven, nam ik al geregeld voor hem waar. Na drie jaar sleutelen ging ik part-time werken op de bloemenveiling. In de ochtend tussen de bloemen, 's middags helpen in de zaak. Op mijn 29e nam ik de zaak over en kon mijn vader zich volledig op 'keurmeesteren' toeleggen."
Anekdotes
"Ik heb van alles meegemaakt met mijn klanten. Leuke, maar ook hele verdrietige dingen. Mensen die kwamen vertellen dat hun hond of kat was overleden, of posters kwamen ophangen bij vermissing van hun huisdier. Zaterdagochtend kon je de klok erop gelijk zetten, dan kwam een aantal vaste klanten altijd even slap ouwehoeren. Achterin de winkel, zelf een bakkie inschenken, rokertje erbij en dan was het praathuis open. Een hele mooie tijd, ik had een warme band met mijn klanten."