Hopelijk kan ik nog af en toe nog een toernooitje of wedstrijdje spelen want ik mis het rugby en zeker ook het sociale gebeuren eromheen. (Foto: Koos Bommelé)
Hopelijk kan ik nog af en toe nog een toernooitje of wedstrijdje spelen want ik mis het rugby en zeker ook het sociale gebeuren eromheen. (Foto: Koos Bommelé) Foto: Koos Bommelé

Oud-rugbyinternational Kitty Vloemans blikt terug

sport

DELFT – Wekelijks blikt Delft op Zondag met oud-sporters terug op hun gloriejaren. Deze week deel 3: rugbyspeelster en oud-international Kitty Vloemans (44).

Kitty Vloemans is in 1973 geboren in Seoul, Zuid-Korea. Ze werd, drie jaar oud, geadopteerd en kwam naar Nederland. Ze groeide op in Delft en woont tegenwoordig samen met haar vriend Silvester Ramaker en hun negenjarige tweeling Sem en Dean. "Via Silvester ben ik in aanraking gekomen met rugby. Ik leerde hem kennen in de periode dat hij bij Rugbyclub Delft speelde." Net als Vloemans is Ramaker oud-international, hij was coach de Nederlandse vrouwen- en mannen sevens-teams (een rugbyvariant met 7 spelers, red.). Tegenwoordig coacht hij de Haagsche Rugby Club. Vloemans begon haar eigen rugbycarrière toen ze 21 was bij studentenrugbyclub Thor. "Dat waren mooie jaren. Theo Snijders en Julius Breinburg waren uitstekende trainers. We zijn een flink aantal keren landskampioen geworden, op leuke rugbytrips geweest en hebben mooie toernooien gespeeld."

Mooiste positie
Wie Vloemans ontmoet denkt niet direct aan een rugbyspeelster; ze is met 1.51 meter klein van stuk. Dat stond in 1997 aanvankelijk haar selectie voor het Nederlands team in de weg. "Daar kwam men gelukkig op terug. Ik was weliswaar klein, maar snel en wendbaar, bovendien kon ik goed incasseren en tackelen. Ik werd alsnog geselecteerd en speelde op het WK in Amsterdam in 1998. Begonnen als winger, vervolgens even op de center gespeeld en uiteindelijk op de scrumhalf (spelverdeler), de mooiste positie in het team."
Daarna speelde Vloemans nog tal van interlands, EK's, het WK 2002 in Barcelona en drie keer de Hong Kong sevens. Haar laatste wedstrijd als international speelde ze in Dubai in 2009. "Tussendoor ben ik er even uit geweest vanwege de tweeling. Zes weken na de geboorte was ik weer volop in training. Mijn teamgenootjes hadden zich gekwalificeerd voor het WK sevens in Dubai en ik móest daar natuurlijk bij zijn."
Dat loopt bijna mis als Vloemans drie weken voor het WK haar voorste kruisband afscheurt en tijdens het verblijf in Dubai, tijdens een krachttraining een vingertopje verbrijzelt. "Voordat ik naar het ziekenhuis ging ben ik nog wel even op de foto gegaan met Jonah Lomu. De orthopedisch chirurg heeft de botsplinters onder een plaatselijke verdoving verwijderd en ik was weer zo goed als nieuw. Dus kon ik het WK spelen. Ondanks het teleurstellende resultaat, was het een mooie ervaring, die ik nooit had willen missen."
Na Dubai stopt Vloemans haar interlandcarrière. Kort daarna besluiten haar teamgenoten professional te worden met als doel de olympische spelen 2016 in Brazilië te halen. "Dat is helaas niet gelukt. Ik had het Nederland zo gegund. Het is wel mooi om te zien hoe de sport groeit, zowel bij de heren en jongens, maar ook bij de vrouwen en meisjes. Toen ik begon hadden we één competitie. Nu is er een ereklasse, eerste klasse en tweede klasse."

Afscheid
Nadat ze is gestopt als international speelt Vloemans nog een aantal jaren clubrugby bij Thor in de ereklasse. "Vorig seizoen heb ik afscheid genomen. Ik had het liefst nog steeds gespeeld, maar ik kan niet trainen op de dagen dat er wordt getraind. Ik heb dit seizoen, op de damesfinale na, geen enkele wedstrijd gekeken. Ik vind dat nog moeilijk. Wel heb ik enkele weken geleden gespeeld op de Amsterdam sevens. Hopelijk kan ik nog af en toe nog een toernooitje of wedstrijdje spelen want ik mis het rugby en zeker ook het sociale gebeuren eromheen. Om fit te blijven bootcamp en fitness ik regelmatig bij mijn goede vriend Frans. Verder moedig ik mijn zoontjes aan, langs het voetbalveld weliswaar, zij spelen bij VV SEP en ik fluit af en toe hun wedstrijd. Mooi om te zien hoe zij zich sportief ontwikkelen. Wie weet gaan zij ook ooit rugbyen."