De ziekenhuisbedden uit, de gangen op

DELFT – In vier dagen tijd 160 kilometer of meer wandelen is knap, maar in het Reinier de Graaf Gasthuis leverden sommige patiënten een misschien nog wel grotere prestatie. Zij liepen hun eigen vierdaagse. Met minder kilometers, maar meer gebreken.

Als we donderdagmorgen komen kijken, schuifelen veelal oudere patiënten door de gangen van de vijfde verdieping. Met een echte start en finish, een blarenpost, muziek, gladiolen, versieringen, stempelkaarten, verkleedspullen en publiek is het op de vijfde verdieping net de echte Vierdaagse, maar dan totaal anders. Deelnemers komen van alle afdelingen, maar hebben allemaal gemeen dat ze niet gezond zijn. Dus wordt er gewandeld met onder meer rollators, infusen, rolstoelen, beademingsapparatuur en andere hulpmiddelen.
Fysiotherapeut Marc Knigge, zonder gek hoedje maar in witte doktersjas, kijkt vanaf de zijlijn tevreden toe hoe de patiënten het parcours afleggen. Wat hier nu gebeurt, heeft hij samen met collega's Maaike en Phillipo bedacht. "Omdat we de patiënten een beetje in beweging willen krijgen", legt hij uit. "Dat is heel belangrijk. Als je in het ziekenhuis beland, krijg je een bed aangewezen. Het is aantrekkelijk daarin te blijven liggen, maar in veel gevallen is dat niet het beste. Van veel liggen krijg je doorligplekken, je huid krijgt het zwaar, je conditie en spieren gaan achteruit en je kunt trombose krijgen. Het risico op complicaties willen zo veel mogelijk voorkomen. Daarom willen we ze in beweging krijgen."
En dat kwamen ze, afgelopen dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag. Voor de één hield het na 20 meter op, anderen liepen vier dagen lang mee. Hoeveel ze ook liepen; ze waren er allemaal even uit. Ook Henny Kool. De 66-jarige Delftenaar werd op vakantie onlangs geveld door de E-colie-bacterie. Twee weken geleden lag hij nog op de intersive care en aan de beademing, vandaag heeft hij er al 300 meter opzitten. "Het gaat goed", vertelt Kool. "Ik ben nu even aan het uitrusten, straks ga ik weer verder. Ik vind het fantastisch dat ze dit organiseren."
Piet van Geest (65) uit Maasdijk was vorige week zaterdag tijdens zijn laatste timmerklus nog de uren tot zijn pensioen aan het aftellen, maar werd plots geveld door een herseninfarct. "Dat had ik niet verwacht, nee. Ik kon me nog net aan een kozijn vastgrijpen. Momenteel ben ik aan één kant van mijn middel tot m'n teen verlamd. En m'n hand heb ik ook geen gevoel meer in." Desondanks loopt 'ie al drie dagen mee. In een rolstoel, weliswaar. Hij showt een bijna volle stempelkaart. Z'n tweede. "Ik heb trouwens ook één rondje gelopen. Met rollator. Dat gaf veel voldoening. Leuk dat dit wordt georganiseerd." Het kan raar lopen in het leven, ervoer Piet van Geest afgelopen week. "Op 1 april hebben we m'n moeder begraven. Ze zat jarenlang in een rolstoel. Dan liep ik daar altijd achter, om haar te duwen. Nu zit ik er opeens zelf in."
Het is ondertussen half 12. Het einde van de derde dag. Vanuit de speakers klinkt Lee Towers, met 'You'll never walk alone'. Dat schijnt met de echte Vierdaagse ook te worden gezongen. Het is toepasselijk, vandaag. Ook als je in een rolstoel zit.