Hoe een duw - of 'duwtje' - Hans Middendorp de afgrond in duwde

DELFT – Het leven van hoogheemraad Hans Middendorp staat op z'n kop. Na een incident met een vrouw en haar hond kwam hij voor de rechter en in het nieuws. Afgelopen week hoorde hij van zijn collega's van het waterschap dat hij hier niet meer welkom is.

Door: Jesper Neeleman

"Ik ben er kapot van", begint hij het gesprek. Tegelijk is hij kwaad, teleurgesteld, maar ook strijdbaar. Hoe het zo ver kwam? Het verhaal begint dit voorjaar in het Haagse Bos. Middendorp loopt hier die bewuste dag hard. Een hond rent achter hem aan en vliegt 'm aan. "Die hond hing in m'n been. Ik zwieperde 'm met m'n voet van me af. Vervolgens rent die vrouw achter me aan. Ze stond van alles in m'n gezicht te schreeuwen."

Middendorp duwt de vrouw van zich af. Hoe hard? Daarover verschillen de meningen. "Ik duwde licht, met m'n vingertoppen", zegt hij. De vrouw valt. Middendorp vervolgt z'n hardloopronde. Waarom? "Omdat die vrouw ook op de grond nog naar me lag te schreeuwen. Ze lag er niet bij alsof ze op mijn hulp zat te wachten."

Ze belde 112. Kilometers verderop werd Hans Middendorp aangehouden door de politie. De rechter veroordeelde hem later vanwege 'eenvoudige mishandeling' en legde een boete op. "Wat er in het Haagse Bos is gebeurd is heel ongelukkig. Natuurlijk heb ik spijt van dat duwtje. Het gebeurde in een paar seconde. Maar het was géén mishandeling." Daags na het incident kwam het verhaal in de media. "De Telegraaf gebruikte de aangifte van de vrouw als basis voor een artikel. Daarin zei ze dat ze tegen de grond was gewerkt en twee keer door mij was aangevallen."

De Hoogheemraad wordt op internet neergezet als een vrouwen-mishandelende graaier, dierenbeul en patjepeeër. "Wat ik heel smerig van De Telegraaf vind, is dat ze schreven dat ik het bijtincident heb verzonnen omdat er geen bijtrapport is opgemaakt. Dat laatste klopt, maar er zit wél een foto in het politiedossier van een schram in mijn been, als gevolg van die beet, plus een bonnetje van de huisarts van een tetanusinjectie. Ze maken pas een bijtrapport als je been er na een beet half af ligt. Na zulke publicaties, waarin je voor leugenaar wordt uitgemaakt, sta je bij de publieke opinie al met 2-0 achter."

Ook bij zijn collega's in het bestuur van Delfland. Vol goede moed wilde hij maandag het gesprek aangaan. Hij dacht met z'n collega-bestuurders te kunnen bespreken hoe hij zijn werk weer kon oppakken. "De dijkgraaf kwam naar me toe met de mededeling dat 'de andere hoogheemraden eerst nog even onderling wilden overleggen'. Na ruim een uur kwam hij terug met het bericht: 'Je mag nu je verhaal komen doen, maar het besluit is al genomen dat je niet meer welkom bent.'

Een schoolvoorbeeld van achterkamertjespolitiek, vindt Middendorp. Had hij dan anders verwacht? Ja, antwoordt hij. "Bij het waterschap heerst een cultuur van samenwerken. Vergaderingen zijn rustig en beschaafd. Jarenlang heb ik vol overgave m'n werk voor het waterschap gedaan. Vriend en vijand zijn het eens over mijn kwaliteiten. Ik ben geliefd bij de ambtenaren. Ik had verwacht dat m'n collega's dit incident vervelend voor mij hadden gevonden. Dat ze beseften dat dit in privé-sfeer is gebeurd." Ze zagen het anders. "Ze hebben nu een kritische politieke tegenstander minder en kunnen m'n portefeuilles herverdelen." Hij houdt zich - zichtbaar met moeite - in als hem wordt gevraagd wat hij van zijn voormalige collega's vindt.

Hij kreeg ook veel steun. "Degene die hier nog het meeste verdriet van heeft, is mijn moeder van 81 jaar. Zij en haar vriendinnen zijn razend." Veel reacties op internet zijn niet mals. "Je denkt altijd dat alleen Sylvana Simons zoiets overkomt. Maar plots ben ik zelf het middelpunt van spot en venijn. Verder heb ik tegenwoordig een stalker die wekelijks via WhattsApp berichtjes stuurt. Dan meldt hij dat m'n huis wel een rommeltje is. Of dat m'n auto scheef geparkeerd staat. Of iemand mailt een foto van een open bek van een hond, of dat we in het Haagse Bos nog eens 'verder zullen praten'. Het is niet dat ik van dit alles niet kan slapen, maar het is wèl vervelend."

Wat nu? Middendorp blijft lid van de Verenigde Vergadering van Delfland. Tegen de uitspraak van de rechter gaat hij in hoger beroep. Hij beseft dat dit incident nog jaren aan 'm blijft kleven. "Op internet blijft alles bewaard. Maar ook dít artikel komt online." Hij wil er maar mee zeggen: iedereen moet geloven wat 'ie wil. Hij kijkt naar buiten, waar de regen met bakken uit de hemel valt. En naar het kroos in de gracht. Zijn werk zit er nog niet op. "Achter de wolken schijnt de zon", zegt hij. Daar lijkt het donderdag, letterlijk en figuurlijk, niet op. "Ik keer weer terug. Mijn partij, de Algemene Waterschapspartij, staat vierkant achter me. En mijn verkiezingscampagne voor 2019 begint vandaag."