Johan van Halderen werkte een leven lang in het onderwijs – en maakte ook op die manier een reis door de tijd.
Johan van Halderen werkte een leven lang in het onderwijs – en maakte ook op die manier een reis door de tijd.

De droom komt ten einde, Johan van Halderen gaat met pensioen

Algemeen

DELFT – Johan van Halderen neemt binnenkort afscheid als directeur van de Gabriëlschool. De 64-jarige Delftenaar gaat deze zomer met pensioen en kijkt terug op een prachtige tijd.

Door: Jesper Neeleman

Van Halderen wist als klein jochie al dat hij later voor de klas wilde staan. "Ik zat in de vierde klas van de lagere school toen ik me bedacht dat het vak van leerkracht me wel leuk leek", blikt hij terug. Waarom? "Ik kreeg toen les van meneer Van Dijk. Een geweldige kerel. Hij was voor mij een voorbeeld." De nog jonge Van Halderen volgde zijn voorbeeld. In 1975 stond voor het eerst voor de klas. Het was een andere tijd, lang geleden, toen er nog mannen voor de klas stonden en docenten nog in klaslokalen rookten.
Het vak bleek nog leuker dan verwacht. "Het is misschien gemakkelijk om 'vroeger' te verheerlijken, maar ik vond die eerste periode geweldig." Leraren waren toen meer vrij om te doen wat volgens hen goed was. "Tegenwoordig zit je zo vol met activiteiten en verplichtingen dat weleens de ruimte ontbreekt om te doen wat je zelf wilt. Je hoefde niet alles te verantwoorden. Een gesprek met ouders voerde je op basis van je ervaring, niet op basis van een dossier. Je moet tegenwoordig veel noteren en vastleggen. Het vak van docent is nu stukken complexer dan toen en de werkdruk is hoger. En nog te vaak wordt bij landelijke problemen gesteld dat dit iets is dat in het onderwijs moet worden opgelost." Hij wil daar niet over zeuren. Want het is en blijft volgens Van Halderen een prachtig vak. "Wat in die ruim veertig jaar altijd hetzelfde bleef, was de drive van mensen die in het onderwijs werkten. Wij zijn nu druk met de organisatie van een feestweek, omdat de Gabriëlschool zestig jaar bestaat. Zonder dat ik erom hoef te vragen spant iedereen zich enorm in. Geweldig."
Van Halderen vindt het lastig te zeggen in hoeverre hij zijn stempel op de Gabriëlschool heeft gedrukt. Maar: "Ik heb het ontwikkelend actief leren altijd wel belangrijk gevonden. Net als aandacht voor culturele elementen als drama en muziek. Dat heb ik altijd in het onderwijs willen laten integreren. Kinderen hebben veel potentie op cultureel gebied. Maar als je daar niks mee doet, ebt het weg. Zonde. Want er zijn veel manieren om de wereld te ontdekken. Ik vind het hierbij belangrijk alle zintuigen aan te boren, niet alleen cognitie. Dit hebben we echter altijd met het hele team uitgedragen, niet alleen ik."
Eén van de hoogtepunten vond hij de grote renovatie van het schoolgebouw, in 2009. "Een gigantische klus was dat. Ik ben heel trots op het resultaat. De school is waanzinnig mooi geworden en sluit sindsdien aan bij onze visie." De verhuizing van Gabriël-West naar een gloednieuw schoolgebouw in de Harnaschpolder was ook één van de hoogtepunten. Net als die eerste dag dat hij voor de klas stond, in de zomer van 1975. Op 1 augustus 2017 komt zijn droom officieel ten einde. Dan gaat Van Halderen met pensioen. Het voelt dubbel. "Enerzijds kijk ik er naar uit dat de druk eraf is en ik volop tijd heb om andere dingen te doen. Tegelijk is het lastig te stoppen. Ik maak nu nog deel uit van het arbeidsproces en vervul met mijn werk dagelijks een rol van betekenis. Dat is straks voorbij." Hij weet dan ook wel zeker dat hij na 1 augustus niet op een bank achter de geraniums gaat zitten. Van Halderen weet genoeg om zich te gaan vermaken. Zijn motor, klussen fietsen, wandelen, sporten, leuke dingen doen met mevrouw Van Halderen en misschien wat vrijwilligerswerk. "Maar ik ga me op voorhand niets opleggen. Eerst maar eens wat tijd uittrekken om gewoon te genieten."