Jopie Herman heeft een nieuwe lamp meegenomen. Boven haar talloze druppels en schimmel. Haar schuurtje heeft het afgelopen maanden zwaar te verduren gehad. (foto: Jesper Neeleman)
Jopie Herman heeft een nieuwe lamp meegenomen. Boven haar talloze druppels en schimmel. Haar schuurtje heeft het afgelopen maanden zwaar te verduren gehad. (foto: Jesper Neeleman)

Bewoners Ricardishof dweilen al tien maanden met het dak open

Algemeen

DELFT – Bewoners van het Ricardishof kampen al tien maanden met lekkages in hun schuurtjes. Dagelijks gaan ze een niet te winnen strijd aan tegen het water.

Door: Jesper Neeleman

Reden van de lekkages is de bouw van het project Antonia Veerstraat. Onder meer boven schuurtjes van RIcardishofbewoners worden studentenwoningen gebouwd. Hierbij lijkt echter weinig oog voor afwatering te zijn. Bij elk buitje druppelt het water de schuurtjes in.
John Jonkers laat z'n schuur zien. Terwijl hij vertelt dat een timmerman van Woonbron deze week z'n schuurdeur heeft vervangen, druppelen de druppels gestaag de emmers in. "Gemiddeld zijn die emmers na drie dagen vol", zegt hij. "En dit loopt al tien maanden." Als we zijn schuur verlaten struikelt Jonkers over één van de emmers. Het water stroomt over de vloer. Hij kan weer dweilen. Voor de zoveelste keer.

Een bezoek aan de drie gangen vol schuurtjes is bijzonder. Schimmel is overal, hout staat bol of is rottende, alles van papier en karton is week en overal klinkt gedruppel. En zo lang het blijft druppelen, heeft het voor Woonbron weinig zin alles op te laten knappen. "Woonbron doet echt haar best om ons te helpen", zegt bewoner Nico van der Meer. "Ook zij zitten hiermee in hun maag. Maar ze worden in de maling genomen door het bouwbedrijf dat de Antonia Veerstraat realiseerd."

Dan komt Jopie Herman aangelopen, bewapend met een zaklamp. "De lamp in m'n schuur flikkerde er van de week uit. Kortsluiting. Een klap, joh. Ik schrok met rot", zegt Herman. "En ruik eens. Het stink als de pest hier." Ze probeert haar deur te openen, maar dat gaat lastig. Als het met wat hulp toch lukt, zien we wederom veel vocht, schimmel en nog meer vocht. "M'n elektrische naaimachine heb ik al weg kunnen gooien. En al m'n kerstspullen waren zeiknat. Maar ja, ik kan niet alles boven zetten."

Jaap Smits is nog het meest strijdbaar. Maar hij heeft ook het meest te verliezen. Zijn schuur lijkt wel een gereedschappenmuseum. De 88-jarige Delftenaar is handig. Een hobbyist. Gaten en kieren heeft hij proberen te dichten. Z'n elektra is afgedekt. Hij heeft gootjes richting emmers gemaakt, zodat het water uit allerlei hoeken naar één punt stroomt. "Maar deze strijd is niet te winnen", zegt Smits. "Moet je dit zien. Dit was m'n fietspomp. Die stond gewoon op de grond. Het is verschrikkelijk. M'n spiraalboren roesten in de koffer. Zo vochtig is het." Hoeveel schade hij heeft? "Moeilijk te zeggen. Ik heb nergens bonnen van. En m'n verzekeraar begrijpt er niets van. Ze wilden niet eens iemand langs sturen. Dat was te duur. Ze denken dat ik niet wijs ben." Smits kijkt beteuterd om zich heen. Hij ziet z'n levenswerk dagelijks verder wegroesten. "Dat doet pijn, ja. En het duurt nu al zo lang."

Woonbron is sinds mei vorig jaar op de hoogte van de problemen, laat woordvoerster Mariska Dupon weten "Het bleek dat een aannemer naast het complex Ricardushof/Antonia Veerstraat was gestart met een sloop- en renovatieproject. Helaas heeft de aannemer vooraf geen contact met ons gezocht over de voorgenomen plannen. Kort na de sloop van een gedeelte van het pand, ontvingen wij de eerste melding van een lekkage in ons trappenhuis, even later over het onderlopen van bergingen en vervolgens over scheuren in de muren." Woonbron heeft de aannemer in juni gesommeerd om binnen twee dagen het pand en de bergingen zodanig te herstellen dat er geen lekkages meer zijn. "Maar dit heeft niet tot een adequate reactie van de aannemer geleid", vervolgt Dupon. "Dus hebben we de aannemer in augustus uitgenodigd voor een schouw. Daarin zag hij dat de lekkages niet verholpen waren en zijn er opnieuw afspraken gemaakt. Omdat ook dit niet tot een oplossing heeft geleid, hebben wij de in augustus een aansprakelijkheidstelling naar de aannemer gesteld. In oktober hebben we de afspraken en toezeggingen van de aannemer over vergoeding en herstel schade schriftelijk bevestigd. De aannemer heeft vergoeding toegezegd en heeft in november een noodlaag boven de bergingen aangebracht, waardoor de lekkages tot het verleden zouden moeten horen." Aan het eind van dit project, naar verwachting eind juni 2017, wordt alle schade geïnventariseerd. Op basis daarvan wordt bij Woonfront een claim ingediend.