De pers hoeft zich donderdagmorgen niet te verdringen om het laatste schuttersstuk te bewonderen. (f
De pers hoeft zich donderdagmorgen niet te verdringen om het laatste schuttersstuk te bewonderen. (f

Vreugde om de vondst van het verdwenen schuttersstuk

Algemeen

DELFT – Museum Prinsenhof wist eind vorig jaar op een veiling in Parijs een verdwenen en vermist schuttersstuk te bemachtigen. Het museum heeft nu vijf van zulke stukken herenigd en hier een tentoonstelling aan gewijd. De pers mocht donderdag alvast een kijkje nemen.

Waar de nationale en internationale pers rond de komst van Het Straatje nog massaal richting Delft trok, is het donderdagmorgen beduidend rustiger. We krijgen een privé toelichting van Anita Jansen, hoofd museale collecties van Museum Prinsenhof. Ze vindt het 'heel leuk' dat dit museum het in 1648 door Jacob Delff II geschilderde werk nu voor altijd in het bezit heeft. Het is een relatief klein schuttersstuk, legt ze uit. "Zo'n twee meter hoog. De andere schuttersstukken zijn veel groter." Als nog een collega van de Delftse Post zich bij ons selecte gezelschap heeft gevoegd, legt Jansen uit hoe bijzonder het aankoopproces was. Het werk stond namelijk al jaren op haar wensenlijst. "We wisten dat het er was, maar niet wáár het was", vertelt ze. En toen kwam daar op maandag 5 oktober 2015 plots dat ene telefoontje van Erik Spaans. Hij had zo'n vermoeden dat 'het verdwenen schuttersstuk' de donderdag erop geveild zou worden in Parijs, toen de inboedel van een overleden Franse beurshandelaar werd geveild. "We zijn die woensdag op en neer naar Parijs gereden om te te bekijken", vervolgt Jansen. "Het was niet in topconditie, het was wat vies en er zaten gaatjes in." Het was echter prima te restaureren, zag Jansen. Ondertussen werd druk gebeld om gelden te verwerven. Met succes. Met dank ook aan Vereniging Rembrandt en een anonieme weldoener. Anita Jansen mocht tijdens de veilig telefonisch bieden, met in haar achterhoofd het bedrag dat ze maximaal mocht uitgeven. "Er waren meerdere tegenbieders; daar word je op zo'n moment niet blij van. De adrenaline gierde door mijn lijf. Maar het lukte. Op het nippertje."

We wandelen naar de zaal met schuttersstukken. Jansen had niet gelogen; het zijn flinke werken. "De schutterijen moesten de orde in de stad handhaven", legt ze uit. "Delft had er vijf." Die schutterijen kwamen regelmatig bijeen in de buurt van de huidige Paardenmarkt, waar ze konden oefenen. Daar hingen ook de schilderijen waarop deze welvarende Delftenaren statig stonden afgebeeld. Totdat het Kruithuis hier in 1654 ontplofte. Wie goed kijkt ziet nog steeds de beschadigingen. Anita Jansen wijst ze aan. Ze wordt echter enthousiaster als we het doek waar het vandaag om draait bereiken. "Echt een beauty", zegt ze. "Jacob Delff II was één van de beste schilders van zijn tijd. Zie hoe helder de kleur van het metaal van het wapen is. En die stoffen. On-ge-lo-fe-lijk gedetailleerd."
Wat zou het mooi zijn als er plots nog een zesde schuttersstuk opduikt, opperen we. "Die kans is klein", weet Jansen. "Over een zesde werk is niets bekend, maar is natuurlijk altijd een kleine kans dat zoiets blijkt te bestaan. Ik ben in elk geval blij dat het vijfde schuttersstuk nu van mijn lijstje kan." Op naar de volgende.
De tentoonstelling 'Gevonden! Het laatste schuttersstuk ontdekt' is nog tot 29 januari te zien. Meer info: www.museum-prinsenhof.nl.