Het bord zit nog op de gevel, maar het pand waar dertig jaar lang Buurthuis De Molshoop zat is geen buurthuis meer.
Het bord zit nog op de gevel, maar het pand waar dertig jaar lang Buurthuis De Molshoop zat is geen buurthuis meer.

De Molshoop is verleden tijd, ouderen in Moldavië zijn blij

Algemeen

DELFT – Wil Starrenburg (68) staat aan de vooravond van een rustig jaar. Dertig jaar lang was ze betrokken bij Buurthuis de Molshoop, maar eind vorig jaar leverde ze de sleutels in. Het resterende spaargeld werd gedoneerd aan een goed doel.

Buurthuis de Molshoop aan de Molslaan mocht jarenlang worden gebruikt zonder dat de gebruikers huur hoefden te betalen. Wel moesten zij zelf onderhoud plegen. De Gemeente Delft heeft echter geld nodig, dus wordt het pand nu te koop of te huur aangeboden.
Wil Starrenburg nam zich voor niet te huilen op het moment dat ze als voorzitter de sleutels moest inleveren. "Maar dan is het toch even emotioneel als dat moment er is", blikt ze terug. Ze kon ook al even aan het idee wennen. Het bestuur mocht het buurthuis kopen of huren tegen marktconforme prijzen. "Het klinkt misschien cru, maar wij zagen het niet zitten ons in de nesten te werken om een buurthuis open te houden voor Delft. We hebben ook meteen gezegd dat we niet met spandoeken voor het stadhuis gingen protesteren. Dat zat er niet in."
De bezoekersaantallen liepen terug en de bezoekers werden ouder. "Menig oudere bezoeker heeft wel zitten huilen. Die wisten niet waar ze nu heen moeten. Volgens de gemeente zijn er meer buurthuizen waar ze terecht kunnen, maar zo werkt het niet. Hier kenden ze iedereen, daar kennen ze niemand. Klaverjassen en jokeren in de Molshoop; daar keken ze naar uit. Alles bij elkaar heb je het, schat ik, over zo'n honderd ouderen die de activiteiten hier nu missen."

Spaargeld
Omdat De Molshoop zelf onderhoud moest verrichten aan het pand, had het behoorlijk wat spaargeld op de rekening. Dat werd nog meer toen de gehele inboedel werd verkocht. Bij elkaar zo'n 55.000 euro. Dat werd geschonken aan 'Max Maakt Mogelijk', die het gebruikt om ouderen in Moldavië te helpen. "Volgens onze statuten moesten we het geld aan een goed doel schenken. Dat hebben we gedaan. Die mensen daar hebben niks. Geen kachels, geen schoenen. We hebben bovendien wel vertrouwen in Jan Slagter van Omroep Max."
Het was volgens Wil Starrenburg geen optie om het spaargeld te gebruiken om ruimte te huren en de activiteiten voort te zetten. "Als we De Molshoop zouden afhuren moesten we 45.000 euro per jaar betalen, dan is het geld na een jaar ook weer op. Wij hebben iets van: Wie het wil kan voor activiteiten naar een ander buurthuis, daar hoeven wij niet voor te zorgen. Als je dit dertig jaar hebt gedaan, ga je niet nog eens op een andere plek iets opstarten. Elke buurt heeft een buurthuis en dan komt Wil Starrenburg daar opeens iets naast opzetten. Dat gaat niet werken."

Lekker niks doen
Dus wacht haar een rustiger periode. "Ik ga komende tijd gewoon lekker niks doen. Dat wordt wel wennen, hoor. Ik ga niet met een andere hobby beginnen. Het buurthuis was m'n hobby. Ik val nu in een gat en de vrijwilligers ook. We hebben nu wel meer tijd om met onze caravan weg te gaan. Het was een bewogen jaar."