Delfts gezin weet - na een jaar lang heftige pesterijen - niet meer waar ze het zoeken moet

Editie: Week 26, Jaargang 20 |

DELFT – Odile Meijer is de wanhoop nabij. Haar zoon is al een jaar het mikpunt van misselijkmakende pesterijen. Hij wordt bedreigd, z’n wagen is meerdere keren vernield, besmeurd met verf en in brand gestoken. De ramen van z’n woning zijn ingegooid en z’n schuur is in brand gestoken.

Ze weet niet meer wat ze moet doen en ze lijdt behoorlijk onder de situatie. Ook met haar zoon gaat het allesbehalve goed. Hij wordt inmiddels bijgestaan door GGZ Delfland, maar dat is dan ook ongeveer de enige hulp die hij heeft mogen ontvangen. De ellende voor de zoon van Odile Meijer begon een jaar geleden, ongeveer een half jaar nadat hij een woning aan de Latijns Amerikalaan in Tanthof betrok. “Toen werd in korte tijd al zes keer een ruit van z’n woning ingegooid. Daarna werd zijn auto witgekalkt, daarna werden vier banden lek gestoken en twee maanden terug werd zijn wagen zelfs in brand gestoken”, vertelt ze.

Ook de nieuwe wagen bleef niet lang schadevrij. Al snel zaten de eerste krassen erop, later werd ook zijn fiets vernield. Alsof dat nog niet genoeg was werden ook alle kabels van zijn brommer doorgesneden. “Daarna werd zijn schuur in brand gestoken. Al zijn spullen, waaronder honderden euro’s aan visspullen, een wasmachine en een droger, gingen in vlammen op.” Haar zoon wordt nu ook, via sms’jes van een prepaid-telefoon, met de dood bedreigd. Vorige week vrijdagnacht werd zijn auto bekrast en ging er een pot rode verf overheen. “Het wordt nu doodeng”, zegt Odile, die vreest dat straks ook z’n huis in brand wordt gestoken. “M’n zoon is momenteel een lopend lijk. Hij slaapt bijna niet meer. Het is geen doen meer.”

Ze zocht op verschillende manieren hulp. De politie werd overal van op de hoogte gesteld. Ze probeerde om hem via een urgentieverklaring te laten verhuizen. “Maar de situatie was ‘niet dreigend genoeg’ voor een urgentieverklaring, kregen we te horen.” Dus moet hij blijven wonen waar hij woont. In de moed der wanhoop schreef ze een brief aan burgemeester Bas Verkerk. “Maar zijn management zegt niets te kunnen doen.” Odile heeft nu een uitpuilend dossier en wat zij noemt ‘een Bijbel aan aangiftes’. Ze heeft bovendien al zo’n 10.000 euro aan geleden schade die nergens kan worden verhaald. “Dat is echter maar geld, ik heb liever dat die jongen rust heeft.”

Het gezin tast in het duister over de dader of daders. Mogelijk hebben ze het op hem voorzien vanwege zijn seksuele geaardheid. “Het gebeurt vaker dat homoseksuelen in bepaalde wijken worden weggepest”, weet ze. “Daarnaast is vorig jaar bij hem in de straat een dealer gepakt. Hij heeft hem niet verraden, maar misschien dènken ze dat hij dit heeft gedaan? Ik weet echt niet in welke hoek we moeten zoeken.”

Het valt de moeder van het slachtoffer tegen hoe de Politie Delft hiermee omgaat. Ze noemyt het ‘in- en intriest’ en ze zouden wat haar betreft een stuk actiever naar de dader kunnen zoeken. De politie kan volgens haar echter niets met de bedreigingen die via een prepaid-telefoon zijn geuit. “Terwijl ze, toen Koningin Beatrix een keer met een prepaid-telefoon werd gebeld, wél binnen 24 uur de dader wisten te vinden”, foetert ze.

Helaas is haar zoon niet van Koninklijke huize. Het is voor hem zelfs al heel wat als de wijkagent een keer binnen twee maanden reageert op een e-mail. Het hele gezin is er behoorlijk moedeloos van geworden. “Het is dat ik nog overal achteraan ga, want m’n man is inmiddels ook gesloopt. Als de telefoon ’s nachts om 2 uur gaat weten we al weer genoeg, maar we moeten sterk zijn. Totdat we degene pakken die dit op z’n geweten heeft. Het hele gezin lijdt hieronder. We zijn ook al twee jaar niet op vakantie geweest omdat we bang zijn om hem alleen te laten.”

Odile is niet bang dat haar zoon iets wordt aangedaan. “Maar ik kan het me voorstellen als hij zichzelf wat aandoet. Laatst werd hij via sms bedreigd. Ze stuurden: ‘We gaan net zo lang doordat je in het gekkenhuis zit en er niks meer van je over is. En je honden gaan er ook aan’. Wat moeten we nu nog doen? Ik weet het niet meer.”

Een woordvoerder van de Gemeente Delft reageert namens de Gemeente en de politie en laat weten dat beide partijen met deze zaak bezig zijn. “Tot nu toe hebben overleg, bemiddeling en voorstellen helaas nog niet geleid tot een oplossing waarmee betrokkenen tevreden zijn”, laat hij weten. Hij vertelt dat de Gemeente Delft een functionaris in dienst heeft die dit soort zaken probeert op te lossen. “Zorg en maatregelen zijn nodig, maar worden niet geaccepteerd. De moeder wil bovendien dingen die niet kunnen, bijvoorbeeld dat de burgemeester een andere woning voor hem verzorgt.” Het slachtoffer kan volgens de woordvoerder ook via de reguliere weg een aanvraag voor een andere woning doen. “Maar hoe kon de burgemeester van Utrecht dan zoveel regelen voor de Romafamilie”, reageert Odile. “Dat staat in geen verhouding tot wat de burgemeester voor mijn zoon zou doen.”

De woordvoerder benadrukt dat de Gemeente en politie hopen dat deze zaak snel wordt opgelost. “Daar werken we voortdurend aan”, voegt hij eraan toe. “Het is heel vervelend dat dit allemaal gebeurt. Daarom hebben we ook iemand in dienst die zulke moeilijke dossiers tot een goed einde brengt.” Die functionaris moet het vaste aanspreekpunt van moeder Odile zijn. “Ze is ook met hem in gesprek. We doen ons best, maar dit is niet eenvoudig…” Ook Politie Haaglanden laat weten dat het aanspreekpunt van Odile niet bij de politie, maar de Gemeente Delft behoort te liggen.

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl