Ruud Zuidervaart koestert mooie herinneringen aan de kampioenschappen die hij met DHC behaalde en volgt tegenwoordig de sportieve verrichtingen van zijn kleinzoons op de voet. (foto: Roel van Dorsten)
Ruud Zuidervaart koestert mooie herinneringen aan de kampioenschappen die hij met DHC behaalde en volgt tegenwoordig de sportieve verrichtingen van zijn kleinzoons op de voet. (foto: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Ruud Zuidervaart?

sport

Ruud Zuidervaart (75) speelde over een periode van een kleine vijftien jaar in het eerste elftal van DHC.

"Ik denk dat ik van de nog in leven zijnde DHC'ers één van de weinigen ben die nog aan het Laantje van Vollering heeft gevoetbald." Toch verraste het velen dat hij voor DHC koos. "We woonden in de Wassenaarstraat bij de Rotterdamseweg en in de buurt voetbalde iedereen bij BEC. Mijn vader werkte op de Kabelfabriek echter samen met Piet Dorjee, de vader van Hans. Toen hij hoorde dat ik op voetbal wilde, stond hij erop mij lid van DHC te maken."

– Hoe was dat de eerste jaren?
"Omdat ik me gedurende het seizoen inschreef, mocht ik nog niet meteen meedoen. In die tijd speelden jeugdelftallen nog op woensdagmiddag voor de competitie. Toen ik begonnen was, zat ik in de hoogste elftallen van mijn lichting. Ik begon als rechtsbuiten en eindigde als middenvelder."

– Heb je ook bij de betaalde tak van DHC gespeeld?
"Ja, maar voornamelijk in het tweede. Ze waren wel zo slim om maar weinig contracten uit te delen. Daarna ben ik bij de amateurs verder gegaan en heb ik het Haags amateurelftal gehaald. Bij DHC speelde ik met onder anderen Ton van der Krogt, Gerard Brinkhof, Hans Michiels, Henny van den Boogert, Peter Biemans, Jack Vaes, Kees Koreneef, Hans Barends, Leo Gorissen, Koos van der Burg, Theo Rietveld en Kees van der Helm."

– Wie waren je trainers?
"Dat begon met Piet van Geest en later kregen we André Corvelijn en Jan van Buijtene. Toen ik stopte was Guus Haak trainer. Ik was vijfendertig en viel nog weleens in. Hij heeft het natuurlijk geweldig gedaan. Ook onder Piet van Geest waren we succesvol: we promoveerden van de vierde naar de tweede klasse."

– Wat is je mooiste herinnering?
"Dat is het kampioenschap van de vierde klasse. We speelden tegen Vredenburch en gingen erna met de platte kar door de stad. We eindigden bij Koot op de Beestenmarkt met een groot feest. Verder was de sfeer goed, al ging ik na de wedstrijd meestal naar DKC. Daar korfbalde mijn vrouw Netty en gingen mannen en vrouwen meer met elkaar om dan bij DHC. Op trainingsavonden bleef ik wel hangen."

– Hoe volg je het voetbal nu nog?
"Ik ben jaren niet meer bij DHC geweest. Tegenwoordig kom ik er op zaterdag nog regelmatig om mijn kleinzoon te zien voetballen. Het is leuk om er oude bekenden tegen te komen. Maar opa en oma moeten de aandacht verdelen, want twee andere kleinzoons korfballen bij Avanti en er voetbalt ook nog één bij ADO."